De N35 moet al verbreed worden zolang die er ligt. Maar is dat wel zo? Je hoort in de media altijd dezelfde partijen schreeuwen om meer en breder. Maar is dat wel de oplossing? Wat vinden de niet-schreeuwers? Media kan ze blijkbaar niet vinden. Als je geld en resultaat naast elkaar legt, en je gaat met dat plaatje de samenleving vragen wat ze willen, zou die weg dan wel verbreed worden?
Deze week hebben mannen met pak en stropdas weer gesprekken gevoerd met vrouwen in mantelpakjes over de N35. De minister heeft goed geluisterd naar argumenten. Overijssel en Raalte hebben goed geluisterd naar haar reactie. En toch hebben ze allemaal wat anders gehoord. De provincie is matig optimistisch. Raalte denkt dat de minister aan het tijdrekken is. Werkgevers vinden het nu wel eens hoog tijd worden.
En meer van dat soort reacties, kort voor de verkiezingen hebben we precies diezelfde verhalen gehoord. Over nut en noodzaak, belang van deze en andere wegen, prioriteiten, en van alles nog veel meer.
Wat opvalt is dat de mantra steeds gelijk is: de weg moet breder want dat is beter.
Wat ook opvalt is dat steeds dezelfde partijen aan het woord zijn: de voorstanders van verbreden.
Als je in willekeurig welke spits gaat kijken naar wie er op de weg zit, zijn het altijd chauffeurs die alleen in hun auto zitten. Allemaal mensen die de afstand huis-werk alleen willen overbruggen, dát zijn de mensen waar de belangenpartijen voor opkomen. Als van die tien alleen-rijders twee mensen elkaar vinden om samen te gaan rijden, als iedereen die dat kan de spits mijdt, als we het thuiswerken blijven volhouden, zijn de files weg en is er genoeg ruimte voor werk-werk-verkeer: vrachtwagens, vertegenwoordigers enzo.
Door ander gedrag los je dan de drukte op en hou je miljoenen in de zak: die miljoenen kunnen we nu wel beter gebruiken dan een asfalt aanleggen waarvan iedere keer weer bewezen wordt dat het alleen maar meer verkeer in de hand werkt.
Toch?
