De sinterklaastijd komt er aan en zo laait ook de discussie over zwarte piet op. We spraken over zwarte piet die vervangen gaat worden door de roetveeg piet. Een van de deelnemers aan dat gesprek is Surinamer. Ik bedacht me toen iets dat ik nog nooit eerder bedacht had: Hoe moet dat met getinte medelanders die zwarte piet willen zijn?
Door Anne-Marie Hoogendijk
In onze multiculturele samenleving zijn er allerhande getinte medelanders. Moeten zij eerst wit geschminkt worden om daarna zwarte roetvegen te krijgen? En hoe gaat dat eigenlijk als een gekleurde medelander Sinterklaas wil zijn?
Kijk, Sinterklaas moet een kinderfeest blijven. En kinderen maakt het niets uit of juf nu voor hun ogen verandert in Sinterklaas of gewoon de juf is. De discussie over zwartepiet en Sinterklaas is er een van volwassenen. En die discussie is daardoor doordrenkt met argumenten van volwassenen. Ik mis daarin de negatieve herinneringen en pijnpunten.
Want laten we het niet romantiseren. Nog steeds wordt Sinterklaas in de opvoeding gebruikt als dreigmiddel. Nog steeds hebben kinderen trauma’s van die man met zijn gezicht verborgen achter een baard. Nog steeds zijn er kinderen die hierdoor angstig zijn in het donker. De stresslevel stijgt niet voor niets zo hoog in de decembermaand. De rol van zwarte piet is door de jaren speelser, toegankelijker en gelijkwaardiger geworden.
Eerst waren er alleen mannelijke zwarte pieten. Toen kwamen de vrouwelijke pieten. En uiteindelijk dus ook gekleurde pieten. En dan nu de roetveeg pieten. Hoe moet de getinte medelander geschminkt worden?
