Raalte krijgt een burgerpanel, zodat je als burger mee kunt praten over thema’s in je eigen samenleving. De gemeente zette zichzelf stevig op de kaart bij het opstellen van de omgevingsvisie. Dat was participatie ten top. Er werden ijsjes en kroketten uitgedeeld om iedereen te bereiken en dus mee te laten praten. Maar de vraag is wat daar mee is gedaan. Van meepraters die een duurzaam platteland inbrachten hebben we gehoord dat ze niks van hun inbreng terug hebben kunnen vinden. Dat kan natuurlijk, als dat een minderheid is.
Maar de verkiezingsprogramma’s van de verschillende partijen beloofden ook meer duurzaamheid. De raadsleden zijn daarop gekozen. We hebben alle raadsfracties gevraagd of ze zich konden vinden in de uiteindelijke omgevingsvisie, wat de verschillen en overeenkomsten zijn met hun verkiezingsprogramma’s, wat ze de burger beloofd hebben en hoe ze zich herkennen in de toekomst van de omgeving van Raalte. We hebben van precies nul (0!) partijen daarop antwoord gehad. Dat roept de vraag op wat voor zin het heeft een burgerpanel in te richten. Je mag wel meepraten, maar doet de politiek er ook iets mee?
