De afgelopen weken loopt mijn agenda leeg door de Corona-perikelen en heb ik weer tijd om te observeren. En het klopt wat mensen zeggen: “wanneer de verveling toeslaat heb je weer tijd voor irritatie.”
Door Jan Oostewechel
Wat mij al jaren opvalt is dat de gemeentelijke groenmedewerkers wel heel secuur werken en dat de plantsoenen en groenstroken er altijd tip en top uitzien, zowel in de zomer als in de winter. Gevallen blaadjes krijgen geen tijd om weg te kwijnen en om weer als voeding te dienen voor hun naasten. De bladhark gaat als een meedogenloos werktuig te keer in delen van Raalte.
Het is soms zo netjes dat de natuur, zoals vogels en egels er zich aan storen om het te betreden. Ik spreek nu over een groenstrook achter mijn huis.
Al jaren doen de struiken het slecht. De oorzaak is vooral droogte, volgens de deskundigen. Onze tuin ligt er direct tegenaan en daar doen alle planten het goed. Ze hebben zelden last van droogte. Wat is er aan de hand volgens mij. De ondergrond is chronische ziek door te weinig humus en bodemleven. Dus de conclusie klopt dat droogte de oorzaak kan zijn. Natuurlijk weten wij ook dat een bodem zonder humus en bodemleven heel kwetsbaar is en weinig water opslaat.
Ook loopt er een harde scheiding van biodiversiteit tussen de groenstrook en onze tuin. De grond van de siertuin leeft en de groenstrook is dood en flets. Het afgelopen jaar had ik mooie oude koemest over van mijn groentetuin en ik dacht, in het nieuwe jaar zal ik deze getergde grond eens gaan verwennen en strooide rondom de planten wat koemest die dit najaar deels opnieuw zijn ingeplant. Natuurlijk was ik benieuwd hoe de ijverige plantsoenmedewerkers hier mee om gaan. Deze week waren zij weer in de buurt en tot mijn verbazing is de koemest voor 80% weer netjes via de hark afgevoerd.
Vorig voorjaar was het een geheel kale vlakte omdat de gemeentelijke leverancier de nieuwe struiken niet kon leveren. Vanuit mijn goede bedoeling vroeg ik aan een medewerker of ik de kale strook grond mocht inzaaien met veldbloemen op eigen kosten. Het antwoord was kort maar krachtig. “Nee, dat mag niet, precedentwerking.”
Stout als ik ben dacht ik, dan maar illegaal en strooide de arme grond vol met veldbloemen. Af en toe de gieter erbij en alles kwam mooi binnen een paar weken op. Zelf dacht ik vanuit mijn naïeve gedachte, dat laten zij wel staan, maar helaas tijdens de schoffelronde, alles weer weg op een paar bloemen na. Nee ik was niet boos, dacht wel, jammer, geen mededogen, gemiste kans. En geen visie!
Onze gemeente geeft veel om biodiversiteit, of eerlijk gezegd geeft er geld aan uit.
Vorig jaar heb ik nog een mooie subsidie ontvangen om insecten en bijenherbergen te bouwen in elke wijk in Heeten. Onze hardwerkende plantsoenmedewerkers werken in opdracht en doen reuze hun best. Misschien is het een idee dat het gemeentebestuur hier eens wat meer sturing aan geeft en de biodiversiteit een warm welkom heet in de plantsoenen en groenstroken: Biedt het bodemleven geen aangeharkte grond maar een herberg waar het goed toeven is!
Jan,
dit blijft een lastig probleem voor de gemeente. Als ze niet schoffelen, harken en bladruimen klimmen ook weer veel inwoners in de pen om duidelijk te maken dat de gemeente er maar een rotzooitje van maakt.
Dus voorlichting, communicatie over biodiversiteit is hier gewenst!
Herman Holtmaat
Dag Jan,
Ik kan me goed voorstellen dat je je, ofschoon je dat niet met zoveel woorden zegt, kapot ergert. Dat zou ik ook doen. Echter, dat onderhoud is wel in overeenstemming met het verkiezingsprogramma van Gemeentebelangen. Je weet wel, de partij die wethouder Wagenmans heeft geleverd. In dat verkiezingsprogramma staat letterlijk: “Plantsoenen en grasveldjes (…) moeten goed worden onderhouden”. Daarbij staat niets in over het bevorderen van diversiteit.
Wagenmans woont in Heeten en zal er voor zorgen dat die verkiezingsbelofte zonder mitsen en maren wordt uitgevoerd. Daar hoort dus blijkbaar het aanleggen van een bloemenzee en het bevorderen van diversiteit niet bij. Ik kom daar binnenkort op terug.
Het mooie voor de Heetense gemeenschap is, dat ze nog mensen heeft zoals jij en daarmee kan ze buitengewoon gelukkig prijzen.