Er wordt bericht dat er bij de gemeente Olst-Wijhe een financiëel tekort is ontstaan door de onverwachte vraag uit de WMO en de jeugdzorg. Het geld gaat dus op aan welzijn en de jongeren in Olst-Wijhe. Op zich een hele goede besteding natuurlijk. Maar 1,5 miljoen in 2022 en 2 miljoen in 2023. Dat is wel een beetje te gek. Het kan volgens mij niet anders dan dat er voorzieningen moeten gaan sluiten in de gemeente. Het zwembad de bibliotheek, het Kulturhus of een paar basisscholen bijvoorbeeld.
Door Hans van Zwolle
Geen structurele oplossing
Het sluiten van voorzieningen is slechts een oplossing op korte termijn. Er is dan even voldoende geld beschikbaar, maar juist deze voorzieningen zijn van levensbelang op langere termijn omdat zij op de lange termijn een preventieve werking hebben. De bibliotheek, het zwembad, het Kulturhus en de scholen helpen de jongeren zich te ontwikkelen en zijn ontmoetingsplekken waar jongeren sociale vaardigheden oefenen en zij zijn belangrijk voor het bevorderen van het algemeen welzijn. Het is in feite een investering in onze kinderen waarmee de kans dat ze zich ontwikkelen tot gezonde volwassenen wordt vergroot. Zodat ook zij weer een gezin kunnen stichten waar hun kinderen weer gezond in opgroeien.
Triage
Het maken van deze keuzes doet mij denken aan het plegen van triage. In een noodsituatie worden de patiënten met de meeste kans van overleven het eerst geholpen. Dus zegt u het maar leden van de gemeenteraad! Welke jongere is onze investering waard? Deze triage wordt de gemeente opgedrongen door de centrale overheid die veel te weinig financiën beschikbaar stelt voor de jeugdzorg die zij bij de gemeenten dumpte. In 2015 is de verantwoordelijkheid overgeheveld van de provincie naar de gemeenten. Met daarbij direct een korting op de het beschikbare budget. Want, zo was de gedachte, de gemeenten kunnen dit beter (beter in de zin van goedkoper dus) omdat ze dichter bij de jongeren en hun ouders staan. Ja, dat klopt gemeentes doen het ook beter, veel beter zelfs. Maar er was ook veel achterstallig onderhoud. Veel hulpvragen werden pas zichtbaar nadat of doordat de verantwoordelijkheid bij de gemeentes kwam te liggen. Het achterstallig onderhoud is ook voor een deel ingelopen. Goed gedaan dus, gemeenten! Maar nu dreigt opnieuw het onderhoud op de lange baan geschoven te worden door het sluiten van voorzieningen. Dat betekent dat er weer opnieuw jongeren zijn die tussen wal en schip zullen vallen en later kinderen krijgen die ze, geheel buiten hun schuld, niet voldoende kunnen meegeven om zich te ontwikkelen tot gezonde volwassenen. Triage lijkt mij hier dus een reële oplossing. Maar triage is op zichzelf niet mogelijk. De gemeenten hebben geen keus want de rijksoverheid heeft bij wet geregeld dat de gemeente de jongeren moet helpen ook al gaat dat ten koste van de bibliotheek, het zwembad het Kulturhus en drie basisscholen.
