Ik werd tussen de eerste en de tweede corona-golf 60. Was nog best een mooi feestje. Precies met de mensen waarmee ik het leuk vind feest te vieren.
Door Denne van Knöldert
Als je 60 wordt ben je geneigd het iets groter te maken, omdat jezelf dan ineens heel belangrijk bent, althans… dat je jezelf zo voelt. Maar meestal valt zo’n te groot feest best tegen. Je hebt er dan ook altijd wat doedelzakken bij lopen waar je eigenlijk niet op zit te wachten. En er gaan er altijd een paar te dronken naar huis. Dat moment zelf is een opluchting, maar dat uur daarvoor is kloten.
In coronatijd voelt het onterecht te klagen over teveel mensen op jouw feest. Want meestal zijn het er nu te weinig. In dat dal tussen de twee pieken in zat ik precies goed. Select uitnodigen. En slechts beperkt huggen en zoenen. ’t Feest was buiten en daar besmet je niet, maar ik heb in dit geval maar net gedaan alsof het OMT heel slimme maatregelen uitvaardigt.
Ik heb toch al coronageluk: ik kwam begin maart teruggevlogen van een vakantie in Ierland, daags voordat Nederland op slot ging. En begin deze maand zaten we met de hele familie in een Limburgs huis toen er weer strengere regels van kracht werden. Twee keer gewoon wél vakantie, net voordat het niet meer mocht.
Maar ja, mijn geluk steek ik onder stoelen en banken als ik met iemand praat die net een begrafenis de mist in zag gaan omdat de laatste eer door een veel te select gezelschap moest worden bewezen. Zo voorzichtig hield ik me ook op de vlakte toen ik een aanstaande moeder sprak. Maar ongevraagd zei ze: “Goh, wat ben ik blij dat het corona is. Niks geen gedoe van moeders die bij de bevalling willen zijn en al helemaal geen bezoek aan mijn kraambed. Laat mijn kindje, mij zelf en mijn man maar lekker even een paar weken alleen. We hebben die hele kraamvisite niet nodig. Dat komt later allemaal wel.”
Dat vond ik wel een spijker op zijn kop. Net als zoveel dingen in het leven is ook dat hele gedoe rondom zwanger zijn en bevallen helemaal uit de klauwen gelopen, de gekte voorbij. Met terugwerkende kracht zou ik gewild hebben dat het corona was toen ik vader werd.
