Corona heeft een slow-down veroorzaakt. Ook bij mij zie ik, want ik had je al veel eerder willen antwoorden. Maar goed, ik vind dat je in jouw vorige column een prachtig onderwerp aansnijdt buurman. Sterker nog, ik maak me er een beetje zorgen over.
Salland staat op ‘pauze’. Die mooie Karin, haar barbier en Maurice Schuurman mochten een hele tijd hun klanten niet knippen. Er zijn geen feestjes bij Joop van den Enk, Tivoli, familie Poppe en Zwakenberg. Er is geen spanning bij De Powershop. Tandarts Bakker zit thuis en Elders ook. Er staan hoogwerkers bij de verzorgingshuizen voor een gesprek op niveau. Onze boeren kunnen hun opbrengsten niet kwijt. Misschien wel aan Salland, maar ze leveren voornamelijk aan de Friese monopolist. Waanzin…
De schooldeuren staan half open en de winkeliers kijken reikhalzend uit naar consumenten. Maar als die al binnenkomen is het hopen dat de looproutes duidelijk zijn.
En nu. De wereld gaat ondertussen weer langzaam open. Is dat eng? Ik zie overdag reetjes grazen in een open grasveld. In het kanaal bij Heeten zie ik een fiets op de bodem liggen. Er groeit gras in het winkelcentrum van Raalte. In deze pauzestand is er tijd voor bezinning. Ik denk na over het toe-eigenen en kapot consumeren van onze prachtige aarde. Doe jij dat ook? Het kon toch niet langer doorgaan zeg. Onze kinderen verdienen toch een fijne planeet? Misschien gaat dat nog lukken, dankzij Corona.
Ik zat afgelopen week in de wachtkamer van de huisarts, ik was verbaasd want ik was de enige. Waar zijn alle mensen, met een te hoge bloeddruk en stressproblemen? Waren die klachten wel zo urgent? Of werden de vragen gevoed door angst; angst voor bijvoorbeeld welvaartziektes. En mocht degene met de duurste zorgverzekering als eerst bij de huisarts naar binnen? De huisarts verzuchtte dat de praktijk de laatste jaren meer op een gekkenhuis leek, dan een gezondheidscentrum.
We zien nu langzaam in dat niet alles maakbaar is. Geld is niet de allesbepaler. Zelfs de modernste snufjes op de intensive care redden niet alle levens. Ik weet zeker dat we daar wel van overtuigd waren.
Het is tijd om gezond te eten, te bewegen, lief te zijn voor ons lichaam. Er goed voor te zorgen. En voor elkaar. Juist in Salland waar we noaberschap zo hoog in het vaandel hebben.
Het is zo eenvoudig om iemands dag te voorzien van wat extra glans door even met elkaar te praten, een boodschap te brengen, te luisteren. Weer in volle vaart doorgaan, met het doel van alles meer meer meer te maken, ligt zeker op de loer. Maar de impact van deze maanden zal zeker een vervolg hebben. We zijn mensen verloren, hebben verdriet, zijn met onze neuzen op de feiten gedrukt.
Keihard!
Ik ben in elk geval veranderd. En ik geloof niet dat ik de enige ben.
Goedgoan buurman, inclusief relaxt zwaaiende groet van de buurvrouw.
