Naast hun standpunten die boeren vorige week naar het Malieveld brachten, gaven ze daarmee ook aan weer trots te willen zijn op hun werk. Dat wilden ze Den Haag en Nederland ook wel even vertellen.
Door Lenka Pitrmanova
De boeren doen veel voor ons, ze produceren ons eten. Wat heeft de neoliberale overheid van VVD en CDA voor de boer gedaan? De corporaties zijn sterk verzelfstandigd volgens de logica van markt en kapitaal. Het landbouwbeleid dat in de recente geschiedenis boer en consument moest beschermen is geliberaliseerd en liberale politiek zorgt ook nog voor groeiende grondprijzen.
De landbouw is in de greep van handelhuizen, voedselproducenten, supermarktketens en banken.
De internationaal opererende bedrijven pushen tot schaalvergroting en intensivering van de landbouw. Het hele landbouwsysteem is gericht op meer, groter en goedkoper.
Dat alles heeft zijn prijs. Bodem en grondwater zijn vervuild, Q-koorts in plaats van biodiversiteit. Om maar een par dingen te noemen. De huidige werkwijze in de landbouw werkt niet meer en de balans is ernstig vestoord. Alleen megabedrijven blijven over, de kleine bedrijven produceren in armoede.
Op een dag laat een druppel water de emmer overlopen. Boeren pikken het niet meer. Terecht!
Nu nog hopen dan de agrariërs hun pijlen op de juiste vijand richten. Op de macht achter de liberale politiek, die de deuren open doet voor agri-multinationals die achter de schermen aan de touwtjes trekt. We hebben een overheid nodig die niet de markt, maar mens en natuur centraal stelt! De SP kwam in maart 2019 met haar visiestuk voor een gezonde landbouw ‘Aarde, boer en consument verdienen beter’. Ik citeer:
- terugdringen van de macht van de agrimultinationals en stoppen met het gesleep van krachtvoer en kunstmest over de wereld;
- kiezen voor herstel van de kringloop in de voedselproductie, waarbij de draagkracht van het milieu de norm is en de kringloop op regionale schaal (miniprovincie) wordt gesloten;
- stoppen met intensivering en schaalvergroting en stimuleren van boerenlandbouw, waarbij de omvang van het gezinsbedrijf de norm is;
- de landbouwsubsidies inzetten voor omschakeling naar boerenlandbouw, zodat een goed inkomen voor de boer gegarandeerd is;
- de consument meer betrekken bij de landbouw, zodat de boeren het respect krijgen dat ze verdienen;
- aanzienlijk minder dieren houden en dus geen mest overhouden, door wettelijke normering van het aantal dieren via maximaal 2 gve (groot-vee-eenheden) per hectare naar 1,5 gve voor de totale veestapel (1 gve is het mestequivalent van 1 melkkoe);
- stoppen met mestverwerking en mestvergisting;
- beperken van de uitstoot van broeikasgassen in overeenstemming met het klimaatakkoord van Parijs;
- biologische bestrijding in plaats van het gebruik van landbouwgif;
- meer akkerland voor de productie van plantaardig voedsel en het voorkomen van grote monoculturen;
- dooradering van het agrarisch gebied met kleine landschapselementen, zoals houtsingels en bloemrijke overhoeken, akkerranden en slootkanten;
- opschaling van Natuurnetwerk Nederland naar de oorspronkelijke Ecologische Hoofdstructuur;
- zuinig op het water door in de zandgebieden het landbouwwater te scheiden van het natuurwater en door waterpeilverhoging in de veenweidegebieden;
- dierenwelzijn baseren op natuurlijk gedrag;
- garanderen van de gezondheid van boeren, bewoners en dieren;
- uitbannen van de toenemende drugscriminaliteit in het buitengebied;
- onafhankelijke landbouwwetenschap en innovatie richten op boerenlandbouw;
- ontwikkelingssamenwerking richten op het versterken van de agrarische productiestructuur van lokale gemeenschappen.
